Forum Polskiego Kina

Od czasu jak w dniu smierci pomylono Mikulskiego z Milskim, nic mnie juz nie zdziwi.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

No i co? A z czego najbardziej kojarzona jak nie z tego?

W wikipedii masz tak:

Olga Lipińska (ur. 6 kwietnia 1939 w Warszawie) – polska reżyserka, scenarzystka telewizyjna i satyryczka, twórczyni telewizyjnego Kabaretu Olgi Lipińskiej.

P.S. Jeden był taki co przez płot trychnął i sławnym został. I mu lotnisko aż wybudowali.
Nie dziwota.

_________________
beze mnie... żegnam się

No i to, że podpisywanie reżysera z półwiecznym dorobkiem twórczym słowem "satyryczka" jest dziadostwem.
Bez względu na to, co pisze wikipedia.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

No dobra to nie oglądaj tego dziadostwa. A do jakiej publiczności kieruje się TVN? Ja to nazywam zamilczeniem faktów. Są gorsze rzeczy jakie oni TVN i reszta agentury w lewo robią.

P.S.
[... to wszystko w tej kwestii]

Edit:
To dobrze, że już wszystko w tej kwestii. Za powyższe, ostrzeżenie na 14 dni. Gdyby na tym się nie skończyło... wiadomo. Wpis skracam do niezbędnego minimum i zostawiam, chociaż robię to z przykrością. Po pierwsze, niech będzie swego rodzaju przykładem "jak NIE piszemy na tym Forum". Pod drugie świadczy tylko i wyłącznie o autorze.

Moviemaker

_________________
beze mnie... żegnam się

Zgłaszam powyższą wypowiedź do Administratora jako wypowiedź nie na temat, bo to kupa bredni nie mająca nic wspólnego z tematyką polskiego kina.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

A ja proszę o usunięcie DWÓCH powyższych od mojego wpisów.
----> od tego wpisu

http://www.forum.polskiekino.com.pl/vie ... how#p10868

Edit:
A ja poproszę o stosowne zachowanie. Paj, znowu? I to akurat w takim wątku, w smutnych okolicznościach... Dygresja o Oldze Lipińskiej jest jednak bardziej na miejscu niż Twoja wypowiedź w stylu wiecu politycznego "o agenturach" itp.

Moviemaker

_________________
beze mnie... żegnam się

Hmmm.... Podziwiam dobre samopoczucie kogoś, kto na poparcie tezy, se OL była najbardziej znana jako satyryczka, wrzuca biogram, gdzie "satyryczka" jest na trzeciej pozycji....

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Chodzi generalnie o pewne wyczucie tematu i proporcji. Oczekiwałbym tego od redaktorów dużej stacji telewizyjnej.

Olga Lipińska jest reżyserem. Nawet satyrę uprawia głównie jako reżyser. Teatralny i telewizyjny. Była dyrektorką Teatru Komedia. Zmarłego Wojciecha Pokorę wspomina jako reżyserka, u której wspominany zmarły aktor wielokrotnie występował. Podpisywanie jej w tym momencie jako "satyryczkę" jest zupełnym nieporozumieniem. Oczywiście, że pisuje satyryczne felietony. Ale przede wszystkim jest reżyserem. Tą metodą do "satyryków" możemy zaliczyć np. Bareję.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Bardzo lubiłem tego aktora, w zasadzie od momentu kiedy świadomie zacząłem oglądać telewizję. Rodzice byli miłośnikami "Kabaretu..." autorstwa "satyryczki" , więc i ja z nimi to oglądałem. Oczywiście mało co rozumiałem z tego, co oglądam - jako dziecko najbardziej w "KOL" bawiły mnie wszystkie kłótnie, wygibasy itp. no i Pokora właśnie, którego choleryczny dyrektor był chyba moją ulubioną postacią w całym programie. Kiedy dorosłem to oczywiście nie patrzyłem już na "Kabaret..." jak na zgrywę, ale jako na przenikliwy, słodko-gorzki obraz polskiego społeczeństwa lat 70., 80., 90. A Pokora pozostał jednym z moich ulubionych aktorów w cyklu - jego dyrektor był histeryczny, zarozumiały, czasem bezwzględny dla podwładnych, ale jednocześnie niesłychanie zabawny i w sumie budzący sympatię, a nawet współczucie. Mimo że ma na swoim koncie wiele świetnych ról, to moje pierwsze skojarzenie z Pokorą to właśnie twórczość telewizyjna Lipińskiej (także protoplasta "Kabaretu...", czyli "Gallux Show") i tego już chyba nic nie zmieni.
Pokora był aktorem, który w kinie i telewizji (bardziej w tym drugim medium) stworzył fantastyczne komediowe role: genialny Żorż Ponimirski w "Karierze Nikodema Dyzmy" (szaleniec, który okazuje się być najprzenikliwszym z wszystkich), rewelacyjny Gajny w "Czterdziestolatku" i jego kontynuacji, Marysia w "Poszukiwanym, poszukiwanej" (ten film Barei lubię nieco mniej od pozostałych klasyków, ale jego niewątpliwą wartością jest Wojciech Pokora właśnie), docent w "Alternatywy <<4>>"... Szkoda, że tak niewiele zostało z jego roli w "Co mi zrobisz..." - goni prosiaka po ulicy i wypowiada słynne: "Poczekaj...jak cię złapię!".
Mam nieodparte wrażenie, że w filmie nie został odpowiednio wykorzystany. Owszem, są te role, o których wspomniałem, plus kilka innych, ale to jednak nie tak dużo, jak na tyle lat kariery. Do tego Pokora był aktorem dużej klasy, wszechstronnym, a angażowanym w zasadzie wyłącznie do repertuaru komediowego. Że sprawdziłby się także w poważniejszym świadczy choćby główna rola w głośnym z powodu Bohdana Poręby filmie "Palace Hotel". Obraz Ewy Kruk trudno uznać za klasowe kino - to film przeciętny i gdyby nie cała afera, to pewnie popadłby w jeszcze większe zapomnienie, jednakże ratuje go Pokora, który w sposób naprawdę dojrzały i interesujący wykreował postać reżysera Władysława Lenki. Szkoda, że nie dostał więcej podobnych szans.
Poza kabaretem i filmem był oczywiście teatr (także ten telewizyjny), gdzie Pokora realizował się przede wszystkim. Wymienię tylko moje ulubione teatralne role Pokory: fenomenalny (najlepszy, jakiego widziałem) Papkin w "Zemście" Świderskiego i Żewakin w "Ożenku" Bonackiej.
Czas leci, wszyscy kiedyś odchodzą, ale gdy odchodzi tak dobry aktor i człowiek taki jak Wojciech Pokora, którego odbierałem jako osobę niezwykle skromną, to i tak zawsze smutno...

_________________
My żyjemy!

Jako upierdliwy miłośnik szczegółów muszę poprawić - to była Ewa Bonacka, a nie Bonecka.

"Kabaret Olgi Lipińskiej" przez dłuższy czas faktycznie był na wysokim poziomie i u mnie też się go w domu zawsze oglądało. Z czasem to się zrobiło jednak rozczarowujące. Oczywiście, nie ma powodu jakoś nadmiarowo bronić Kościoła w dziedzinie wtykania nosa w każdą część życia publicznego, bo ma on w Polsce ten grzech na koncie i zasługuje za to na satyryczne wyśmianie. Jednak z biegiem czasu odnosiłem wrażenie, że Lipińska już tylko kombinuje od której strony przywalić "czarnym" i cały ten kabaret stał się nużący. Z tym, że Pokory już tam wtedy nie było, a szefa Kaba3 kreował już Krzysztof Stroiński.

Dziwne, że Pokora tak z całego serca nie znosił roli w "Poszukiwany Poszukiwana" do której zresztą wygrał zdjęcia próbne pokonując nie byle jakich konkurentów, bo Jacka Fedorowicza i Janusza Gajosa. Rozumiem, że pewne formy "ludycznej" popularności, które na niego potem spadły mogły mu doskwierać, ale niechęć z jaką mówił zawsze o tym filmie za każdym razem mnie dziwiła.

Ekran jak już wspominałem na stałe związał go z repertuarem komediowym, co spowodowało troje reżyserów. Stanisław Bareja w kinie, oraz Jerzy Gruza i Olga Lipińska w telewizji.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

I bardzo słusznie. Ja też się czepiam takich szczegółów.


Tak, Pokora był we wczesnych "KOL", potem w tych powstałych na początku lat 90., a zastapił go Stroiński. Pokora wrócił jeszcze w końcowych latach "Kabaretu...", gdy Lipińska odnowiła współpracę z niektórymi swoimi dawnymi aktorami (pojawili się wówczas ponownie np. Fronczewski i Kobuszewski).

_________________
My żyjemy!

Myślę, ze Pokora po prostu lubił nieco bardziej wyrafinowane poczucie humoru niż przebieranka. Zresztą....
Kiedy tu padają role Wojciecha Pokory, te klasyczne, zachwycamy się jednak fenomenalnymi Ponimirskim, Gajnym i Furmanem.... Marysia pojawia się gdzieś na dalszym planie.
Film Barei przeszedł do historii przede wszystkim (wg mnie) ze względu na dwa genialne epizody - Czechowicza i Dobrowolskiego. Te epizody wniosły nam cytaty do języka potocznego ("zawartość cukru w cukrze", "bycie z zawodu dyrektorem" i to niepodrabialne mówienie o Marysi w trzeciej osobie... ).
Rola Pokory.... Fajna, ale jak grać kobietę, to pokazał Hoffmann w "Tootsie".

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.